این روزها بحث انتخاب کابینه بالا گرفته و بازار حدس ها و گمانه زنی ها داغ شده. البته به نظر من اینکه معاونین , مشاورین و وزرا چه کسانی باشن شاید از اینکه رئیس جمهور کی باشه هم مهمتره , چون زمام اجرای امور در بخش های مختلف رو اونا در دست خواهند گرفت ولی به هر حال امیدوارم افراد صالح , کاردان , متخصص , متعهد و اصیل در راس امور قرار بگیرند.افرادی که چشم و دلشون پاک و هدفشون اصلاح امور جامعه باشه.
دیشب که داشتم به این مسئله فکر می کردم یاد یکی از حکایت های قابوسنامه افتادم که چون الان به اون کتاب دسترسی ندارم تا جائی که حافظه م یاری بده اون رو نقل به مضمون می کنم :
« پادشاهی بر وزیرش خشم گرفت و او را معزول کرد و وزیری دیگر بر جای او گماشت.
وزیر معزول را گفت: خود جای دیگری اختیار کن تا به تو بخشم که با نعمت و خدم و حشم بدانجا روی و مقام تو آنجا باشد.
وزیر گفت: نعمت و خدم و حشم نخواهم و آنچه دارم به ملک (پادشاه) بخشیدم و هیچ جای آبادان نخواهم که مرا بخشی. اگر بر من رحمت خواهی کرد , از سرزمینت مرا دهی ویران ده تا آن را آباد کنم و آنجا بایستم.
ملک گفت: چندان ده ویران که خواهد به او دهید.
در همه مملکت بجستند و یک ویران نیافتند. به پادشاه خبر دادند.
وزیر گفت: ای ملک , می دانستم که در همه جای که در تصرف من بود هیچ ویران نیابی , اکنون چون ولایت از من بازگرفتی , بدان کس ده که هرگاه از وی بازخواهی همچنان بازت دهد که من دادم.
چون این سخن براند , ملک از وزیر معزول عذر خواسته , اورا خلعت و شغل وزارت بخشید.»

بیاین همه با هم از صمیم قلب آرزو کنیم که در دولت جدید شاهد حضور چنین وزرای کارآمدی باشیم.